Στην ομάδα που αγάπησε όσο καμία άλλη ως ποδοσφαιριστής, ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι πια ένας θρύλος ως προπονητής: 290 παιχνίδια στην τεχνική ηγεσία της Μπιλμπάο, ο πρώτος από κάθε άλλον που κάθισε στον πάγκο της.
Έξι χρόνια υπηρέτησε την ομάδα ως παίκτης. Αισίως το καλοκαίρι θα συμπληρώσει άλλα οκτώ ως προπονητής της. Δεν είναι μια ολόκληρη ζωή, αλλά είναι χρόνια που έχουν σημαδέψει τον ίδιο, αλλά και την Αθλέτικ.
Από το απόγευμα της Κυριακής, το «μυρμήγκι» είναι ένας θρύλος για την ομάδα των Βάσκων. Στο παιχνίδι κόντρα στη Βαλένθια ξεπέρασε τον Χαβιέρ Κλεμέντε, ο οποίος είχε καθίσει στον πάγκο της ομάδας 289 φορές.
Η ιστορία αυτής της ομάδας είναι ξεχωριστή. Της το αναγνωρίζουν ακόμα και οι αντίπαλοι. Να αποτελέσεις κομμάτι της ιστορίας αυτής της ομάδας, να καταξιωθείς και να γίνεις θρύλος δεν είναι εύκολο.
Και ο Βαλβέρδε τα κατάφερε, αν και η πορεία του σε αυτή ην ομάδα δεν ήταν πάντα ανέφελη. Υπήρξαν δυσκολίες, υπήρξαν στιγμές που η ομάδα τον πίκρανε, όπως όταν τον απέρριψε ως παίκτη το 1996, όταν τον ταπείνωσε το 2005 ως νεαρό προπονητή κάνοντας του μια εξαιρετικά μικρή οικονομική προσφορά για να μείνει μετά από δύο φανταστικές σεζόν.
Και αναγνώρισε ότι τον είχε ανάγκη το 2013 όταν τον κάλεσε να την βοηθήσει και να μαζέψει τα συντρίμμια που είχε αφήσει πίσω του ο Μαρσέλο Μπιέλσα.
Ο Βαλβέρδε δεν μάζεψε απλά τα συντρίμμια του προκατόχου του. Έφτιαξε την ομάδα, της χάρισε το Σούπερ Καπ Ισπανίας το 2015 και την έφερε σταθερά στις θέσεις της βαθμολογίες που οδηγούν στην Ευρώπη.
Όταν ακόμα έπαιζε μπάλα, πριν από τριάντα χρόνια όταν ακόμα ήταν ένας ταλαντούχος και ελπιδοφόρος εξτρέμ, η Αθλέτικ τον είχε απορρίψει. Τελικά θα μετακόμιζε στο «Σαν Μαμές» το 1990 για να παραμείνει στην ομάδα έξι χρόνια, να αγωνιστεί σε 170 παιχνίδια και να πετύχει 44 γκολ.
Όταν «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, ανέλαβε βοηθός προπονητή, στη συνέχεια την ομάδα νέων και κατόπιν την πρώτη ομάδα, από το 2003-05. Και όταν έφυγε, ήταν βέβαιο ότι θα επέστρεφε αργά ή γρήγορα. Επειδή τέτοιος άνθρωπος είναι ο Βαλβέρδε. Από όπου έχει φύγει, οι πόρτες για την επιστροφή του είναι πάντα ανοιχτές. Μόνο από τη Βιγιαρεάλ απολύθηκε, αλλά εκεί υπήρξαν και εξωγαωνιστικοί παράγοντες που επηρέασαν την απόφαση της διοίκησης.
Τον γνωρίσαμε και στην Ελλάδα, προτιμά να μένει λιγομίλητος. Είναι έτσι ο χαρακτήρας του. Και είναι άνθρωπος του λόγου, της υπόσχεσης της τιμής. Ο καλός φίλος του Άντονι Θουμπιθαρέτα, πρώην τεχνικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα, προσπάθησε δύο φορές τα τελευταία χρόνια να τον πάρει στους Καταλανούς.
Παρά το γεγονός ότι ο Βαλβέρδε συνήθιζε να υπογράφει μονοετή συμβόλαια, ανανέωνε κάθε καλοκαίρι με τη Μπιλμπάο. Μέχρι τώρα δεν ήθελε να προδώσει την Αθλέτικ. Ένιωθε υποχρεωμένος για την ευκαιρία που του έδωσε να γίνει ο προπονητής που είναι σήμερα.
Σε λίγους μήνες, το «μυρμήγκι», που τόσο αθόρυβα εργάζεται όλα αυτά τα χρόνια, ίσως πάρει τη μεγάλη απόφαση, να αφήσει το «Σαν Μαμές» για το «Καμπ Νου». Είναι πια θρύλος των Βάσκων και ίσως ήρθε η ώρα να γράψει ιστορία και με τους Καταλανούς.
