Γράφει ο Πάνος Χρυσάνθου
Παρά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μία μικρή κουκκίδα στο χάρτη με μόλις 840.000 πληθυσμό (περίπου), εντούτοις κατάφερε μέσα στα χρόνια να προσελκύσει μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου που έδωσαν πρεστίζ αλλά και λάμψη στο Κυπριακό ποδόσφαιρο, κάνοντας το πιο γνωστό στο ευρύ κοινό.
Άλλοι ήρθαν προς τα τελευταία στάδια της καριέρας τους, άλλοι ήρθαν σαν πρωταθλητές Ευρώπης και άλλοι λόγω εμφυλίων, όμως όλοι ανεξαιρέτως έβαλαν το λιθαράκι τους στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου της χώρας, κάνοντας την μικρή Κύπρο πιο δημοφιλή προορισμό για αρκετούς ξένους ποδοσφαιριστές.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα ονόματα που ήρθαν στο νησί μας προσέφεραν τα αναμενόμενα, καθώς υπήρξαν και αυτοί που ήρθαν καθαρά για… τουριστικούς λόγους, ωστόσο μόνο και μόνο η παρουσία τους αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας.
Πάμε να θυμηθούμε τους ποδοσφαιριστές με τα καλύτερα βιογραφικά που πέρασαν ποτέ από τα Κυπριακά γήπεδα:
Σπας Τζεβίζοφ (Ομόνοια):
Ο Βούλγαρος επιθετικός, που έζησε μεγάλες στιγμές με την ΤΣΚΑ Σόφιας φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού κυπέλλου την περίοδο 1981-1982, ήρθε στην Κύπρο για λογαριασμό της Ομόνοιας το 1984. Στα τέσσερα χρόνια παρουσίας του με το τριφύλλι στο στήθος, κατάφερε να βάλει το όνομα του σε περίοπτη θέση στην ιστορία της «Βασίλισσας» καθώς σκόραρε 82 τέρματα, κατακτώντας παράλληλα τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο.
Σλόμπονταν Κρισμάρεβιτς (Απόλλων):
Οι μεγάλες αναταραχές στην Γιουγκοσλαβία την δεκαετία του 90΄, ανάγκασαν πολλούς Σλάβους αστέρες του ποδοσφαίρου να εγκαταλείψουν την χώρα τους και να πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης για να συνεχίσουν την καριέρα τους. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν και ο Σλόμπονταν Κρισμάρεβιτς, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο από την Παρτιζάν Βελιγραδίου για λογαριασμό του Απόλλωνα το 1993. Με την Λεμεσιανή ομάδα, ο «Μπόμπαν» όπως τον αποκαλούσε το ποδοσφαιρικό κοινό της Κύπρου, σημείωσε 48 γκολ σε 75 εμφανίσεις κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, ενώ το 1996 πήγε στο Παραλίμνι όπου σε μία σεζόν πέτυχε 16 γκολ σε 23 ματς. Οι πολύ καλές του εμφανίσεις ανάγκασαν την Ανόρθωση να τον πάρει στο «ΠΑΠ» την αμέσως επόμενη χρονιά, με την οποία είχε καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αφού σε σύνολο 39 παιχνιδιών, ο «Μπόμπαν» έστειλε 31 φορές την μπάλα στο αντίπαλο πλεκτό. Στην συνέχεια έπαιξε σε ΠΑΟΚ και Πανιώνιο, προτού επιστρέψει στην Κύπρο και πάλι για την Ανόρθωση (2000-2001), όπου και έκλεισε μία λαμπρή ποδοσφαιρική καριέρα.
Λουτσιάνο Ντε Σόουζα (ΑΕΛ):
O τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδας με τα χρώματα του Ολυμπιακού Πειραιώς Λουτσιάνο, ήρθε στην Κύπρο για την ΑΕΛ το 2002. Με την Λεμεσιανή ομάδα, ο Βραζιλιάνος παικταράς αγωνίστηκε για δύο χρονιές, πετυχαίνοντας 9 γκολ σε 31 αγώνες, όμως οι εξαιρετικές του εμφανίσεις δεν είχαν αντίκρισμα, αφού οι «γαλαζοκίτρινοι» (παρά το πολύ καλό ρόστερ) δεν κατάφεραν να πάρουν κάποιο τίτλο εκείνη την περίοδο. Στην συνέχεια ο Λουτσιάνο πήγε στην πατρίδα του και συγκεκριμένα στην Πορτουγκέσα.
Φερνάντο Καβενάγκι (ΑΠΟΕΛ):
Μετά από μία άκρως επιτυχημένη παρουσία σε μερικά από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου, ο κοσμογυρισμένος Φερνάντο Καβενάγκι αποφάσισε να υπογράψει στο ΑΠΟΕΛ το 2015. Σε μία μόλις χρονιά, ο «Κάβεγκολ» όπως είναι το παρατσούκλι του σημείωσε 19 γκολ σε 18 αγώνες, επίδοση που του χάρισε και το χρυσό παπούτσι αλλά και το πρωτάθλημα.
Νόρντιν Βόουτερ (Ανόρθωση):
Στιγμές μαγείας χάρισε ο Νόρντιν Βόουτερ για όσο καιρό ήταν στην Κύπρο. Ο κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 1994-1995 και μέλος μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες όλων των εποχών (Άγιαξ του 1994 με Φαν Ντερ Σαρ, Ράικαρντ, Ντάβιντς, Σέεντορφ και άλλους), ήρθε στην «Κυρία» το 2004. Στο εξάμηνο που αγωνίστηκε με τον Φοίνικα στο στήθος, ο Ολλανδός με την δύναμη, την υψηλή τεχνική κατάρτιση και την φοβερή του ντρίπλα, έκανε πραγματικά ότι ήθελε τις αντίπαλες ομάδες και ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να τον πάρει στην Παιανία. Αυτό που δεν θα ξεχάσουμε με τίποτα από τον Ολλανδό με καταγωγή από το Σουρινάμ, είναι το ασύλληπτο ψαλιδάκι που σημείωσε μέσα στο Τσίρειο κόντρα στον Απόλλωνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βόουτερ αγωνίστηκε επίσης και στην ΑΕΚ Λάρνακας.
Ιβάν Κάμπο (ΑΕΚ):
Σαν «βόμβα» έσκασε η μεταγραφή του Ιβάν Κάμπο στην ΑΕΚ την περίοδο 2009-2010, όταν η ομάδα της Λάρνακας αγωνιζόταν στην Β΄κατηγορία. Ο Ισπανός αμυντικός, μετά από μία τεράστια καριέρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα Ισπανίας και δύο Τσάμπιονς Λιγκ, πήρε την απόφαση να έρθει στην Κύπρο σε ηλικία 35 ετών μετά από επιμονή του τότε προέδρου της ΑΕΚ, του Μάριου Έλληνα. Κατά την παρουσίαση του Ισπανού, ο πρόεδρος της ΑΕΚ δήλωσε ότι ο Ιβάν «είναι η σπουδαιότερη μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας» όμως τα λεγόμενα του διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα, καθώς ο Κάμπο δεν κατάφερε να προσφέρει τα αναμενόμενα. ‘Ετσι μετά από έξι μήνες παρουσίας στην Λάρνακα (μόλις 8 συμμετοχές), σταμάτησε το ποδόσφαιρο, λαμβάνοντας θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Μαγιόρκα. Ιδιαίτερη εντύπωση πάντως προκάλεσε η επιλογή του να αγωνίζεται με τον αριθμό 9 στην πλάτη παρά την θέση όπου αγωνιζόταν!
Όλεγκ Μπλαχίν (Άρης Λεμεσού):
Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της τότε εποχής, ο Όλεγκ Μπλαχίν, κατηφόρισε στην Κύπρο το 1989 για λογαριασμό του Άρη Λεμεσού. Ο Ουκρανός Κρόιφ όπως τον αποκαλούσαν, που με την φανέλα της Ντιναμό Κιέβου κέρδισε Ευρωπαϊκά τρόπαια, πρωταθλήματα και κύπελλα σημειόνοντας 211 γκολ, έπαιξε για μία σεζόν στην «ελαφρά ταξιαρχία» όπου και έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο Μπλαχίν είχε ψηφιστεί ως ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής το 1975.
Μάριο Ζαρντέλ (Ανόρθωση):
Αναμφίβολα, ο Μάριο Ζαρντέλ είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που πάτησαν το πόδι τους στην Κύπρο. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός, που αναδείχθηκε τρεις φορές πρώτος σκόρερ της Ευρώπης (δύο με Πόρτο και μία με Σπόρτινγκ), ήρθε στην Ανόρθωση τον Ιανουάριο του 2007 όμως τα παραπανίσια κιλά που είχε σε συνδυασμό με την… «καλή» ζωή που έκανε, δεν τον βοήθησαν να προσφέρει όσα πίστευαν οι άνθρωποι της «Κυρίας» ότι μπορεί να προσφέρει. Έτσι μετά από έξι μήνες, επτά συμμετοχές και δύο γκολ αποχώρησε από τον «Φοίνικα» ως αποτυχημένος.
Μαουρίτσιο Πινίγια (Απόλλων):
Στην Κύπρο, ο Μαουρίτσιο Πινίγια ήρθε σαν σπουδαίο όνομα τον Ιανουάριο του 2009, αφού πριν τον Απόλλωνα αγωνίστηκε σε Ίντερ, Θέλτα, Σπόρτινγκ και άλλες μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Παρά την οψιόν αγοράς που διατηρούσε η Λεμεσιανή ομάδα, δεν ανανεώθηκε η μεταξύ τους συνεργασία, μιας και ο Χιλιανός δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα. Ωστόσο η συνέχεια για τον Πινίγια ήταν καλύτερη, αφού μέχρι και σήμερα αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του Ιταλικού πρωταθλήματος με αξιοσέβαστη πορεία.
Ίαν Μουρς (ΑΠΟΕΛ):
Σημείο αναφοράς αποτελεί ο Ίαν Μουρς για την ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Μετά από μία μεγάλη καριέρα στο Αγγλικό ποδόσφαιρο (Στόουκ, Τότεναμ, Λέιτον Όριεντ και Μπόλτον), ο Μουρς υπόγραψε στους «πορτοκαλί» το 1983, με τους οποίους κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο. Στα πέντε χρόνια παρουσίας του στο νησί μας, ο Άγγλος φορ αποτελούσε φόβητρο για τους αντίπαλους τερματοφύλακες και πηγή έμπνευσης για τους συμπαίκτες του, με τον Γιάννο Ιωάννου να μαθαίνει δίπλα του τα μυστικά του γκολ στο ξεκίνημα της καριέρας του. Μετά από δέκα χρόνια (1998), ο Ίαν δεν κατάφερε να βγει νικητής στη μάχη με την επάρατη νόσο και σε ηλικία 43 ετών άφησε την τελευταία του πνοή. Παρόλα αυτά, όλοι στο ΑΠΟΕΛ θα θυμούνται για πάντα τα σπουδαία του κατορθώματα.
Ζε Ελίας (Ομόνοια):
Κάτοχος του ΟΥΕΦΑ με την Ιντέρ, τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδας με τον Ολυμπιακό και με αρκετές συμμετοχές στην Εθνική Βραζιλιάς, ο Ζε Ελίας με το που πάτησε το πόδι του στην Κύπρο το 2006, προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στις τάξεις των οπαδών της Ομόνοιας. Παρά τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν, ο Βραζιλιάνος αμυντικός μέσος ήταν παρών – απών από το τριφύλλι και στο τέλος του χρόνου η διοίκηση των πρασίνων αναγκάστηκε να διακόψει την συνεργασία μαζί του.
Γκιόργκι Κικλάντζε (Ανόρθωση):
Και ποιος δεν θυμάται τον μεγάλο Γκιόργκι Κικλάντζε. Ο Γεωργιανός μέσος, με μεγάλη θητεία στην Μάντσεστερ Σίτι, ήρθε στην Ανόρθωση το 2004 μετά από προτροπή του συμπατριώτη του Τιμούρ Κετσπάγια. Στον ένα χρόνο που αγωνίστηκε στην «Κυρία», ο Κικλάντζε βοήθησε τα μέγιστα την Ανόρθωση να φτάσει σε μία ακόμη κατάκτηση πρωταθλήματος, κάνοντας παράλληλα «restart» στην ποδοσφαιρική του καριέρα, αφού στο τέλος της σεζόν πήρε μεταγραφή για την Ρουμπίν Καζάν (Ρωσία).
Ορλάντο Σα (ΑΕΛ):
Διεθνείς τόσο με τις μικρές εθνικές της Πορτογαλίας όσο και με την Ανδρών με φοβερή τεχνική και εξαιρετικά τελειώματα, ο Ορλάντο Σα ήρθε στην Κύπρο για λογαριασμό της ΑΕΛ το 2012 από την Αγγλική Φούλαμ, σε ηλικία 24 ετών. Στην πρώτη του χρονιά, ο Σα δεν κατάφερε να κάνει και πολλά πράγματα όμως την αμέσως επόμενη, μέσα σε μισό χρόνο σημείωσε 13 γκολ για το πρωτάθλημα, αναγκάζοντας την Λέγκια Βαρσοβίας να βγάλει από τα ταμεία της ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να αποσπάσει την υπογραφή του.
Σάβιο Μπορτολίνι Πιμεντέλ (Ανόρθωση):
Θα μπορούσε να έρθει για τουρισμό και να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα, ωστόσο ο μεγάλος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής Σάβιο άφησε το στίγμα του στην Ανόρθωση την περίοδο 2008-2009. Ο τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης με την φανέλα της Ρεάλ και χάλκινος ολυμπιονίκης με την Εθνική Βραζιλίας στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996, έμεινε για μία σεζόν στην Κύπρο, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές στους φίλους της «Κυρίας», ενώ μεγάλη ήταν η προσφορά του στην χρυσή πορεία της Ανόρθωσης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ καταγράφοντας τέσσερις συμμετοχές και ένα γκολ.
Τέρι ΜακΝτέρμοτ (ΑΠΟΕΛ):
Ότι και να πεις για τον τεράστιο Τέρι ΜακΝτέρμοτ που έφερε το ΑΠΟΕΛ το 1985 είναι πραγματικά λίγο. Αυτό γιατί ο 25 φορές διεθνής με την Εθνική Αγγλίας, ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς μεσοεπιθετικούς της εποχής και μέλος της «θρυλικής» Λίβερπουλ του Μπομπ Πέισλι, που κατέκτησε μεταξύ άλλων πέντε πρωταθλήματα Αγγλίας, ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ και τρία κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1977,1978,1981), με τον ΜακΝτέρμοτ να είναι βασικός και στους τρείς τελικούς, σκοράροντας μάλιστα στον πρώτο κόντρα στην Γερμανική Γκλάντμπαχ. Με την ομάδα του μεγάλου λιμανιού, ο ΜακΝτέρμοτ κατέγραψε 328 συμμετοχές, βρίσκοντας δίχτυα 80 φορές, ενώ το 1982 επέστρεψε στην Νίουκαστλ για μια διετία (74 συμ./12 γκολ). Μετά έπαιξε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Ιρλανδική Κόρκ Σίτι και κάπου εκεί ήρθε η πρόταση από το ΑΠΟΕΛ, του οποίου προπονητής ήταν ο πολύ καλός του φίλος και πρώην συμπαίκτης του στη Νιούκαστλ Τόμι Κάσιντι. Στους «πορτοκαλί», ο ΜακΝτέρμοτ έμεινε μέχρι να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια (1987), όμως πριν τα κρεμάσει, πρόλαβε να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα και ένα Σούπερ Καπ το 1986, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο μια καριέρα βγαλμένη από παραμύθι.
Αντόνιο Νούνιες (Απόλλων):
Μεγάλο όνομα ο Αντόνιο Νούνιες, ήρθε στην Κύπρο για λογαριασμό του Απόλλωνα το 2009 σε ηλικία 31 ετών. Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός, που αγωνίστηκε σε Ρεάλ και Λίβερπουλ, κατακτώντας με την τελευταία το Τσάμπιονς Λιγκ του 2005, είχε γενικά καλή παρουσία στην Λεμεσιανή ομάδα στις δυόμισι σεζόν που αγωνίστηκε εκεί, καταγράφοντας 60 συμμετοχές και επτά γκολ. Αξίζει να σημειωθεί πως κάποτε ο Νούνιες, πήρε μεταγραφή από την Ρεάλ στη Λίβερπουλ έναντι 8 εκατομμυρίων λιρών!
Νούνο Ασίς (Ομόνοια):
Για τον «μάγο» Νούνο Ασίς δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβώνας, έπαιξε αργότερα στην Μπενφίκα με την οποία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα ενώ το 2012, συστήθηκε στο ποδοσφαιρικό κοινό της Κύπρου μέσω της Ομόνοιας. Με το τριφύλλι στο στήθος ο Νούνο μεγαλούργησε, αποτέλεσε για τέσσερα χρόνια τον ιθύνων νου της Λευκωσιάτικης ομάδας και έκανε όλους να παραμιλάνε με τα επιτεύγματα του εντός του αγωνιστικού χώρου. Παρόλα αυτά, ο Πορτογάλος πέραν ενός Σούπερ Καπ (2012), δεν κατάφερε να πανηγυρίσει άλλο τίτλο και σίγουρα αυτό θα είναι το μεγάλο του παράπονο…
Τζον Άρνε Ρίισε (ΑΠΟΕΛ):
Άλλος ένας πρωταθλητής Ευρώπης που ήρθε στο νησί μας προς τα τελικά στάδια της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Ο Τζον Άρνε Ρίισε που κατέκτησε το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά όταν αγωνιζόταν στην Λίβερπουλ την περίοδο 2004-2005 (συμπαίκτης με τον Νούνιεζ του Απόλλωνα), υπόγραψε στο ΑΠΟΕΛ το 2014 για να ενισχύσει την αμυντική διάταξη των «πορτοκαλί». Στον «Αρχάγγελο» έκατσε ένα χρόνο, έχοντας 25 συμμετοχές και τέσσερα γκολ αφήνοντας θετικές εντυπώσεις για όσο καιρό έπαιζε στην Λευκωσιάτικη ομάδα.
