Η επιστροφή της Ανόρθωσης στις μεγάλες νίκες και τι νίκη παρακαλώ, απέναντι στον πρωταθλητή ΑΠΟΕΛ δεν είναι απλώς μια ακόμη επιτυχία. Είναι κάτι περισσότερο.
Μετά τα όσα πέρασε ο σύλλογος της Αμμοχώστου (εκτός τίτλων και χωρίς Ευρωπαϊκά παιχνίδια) αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την επιστροφή στην κανονικότητα.
Αυτές οι νίκες είναι που δίνουν ζωή στους οπαδούς, στους ανθρώπους που την διοικούν αλλά και στον Ρόνι Λέβι που παίρνει μια μινι-δικαίωση για όσα άκουσε αλλά και τις αποφάσεις που πήρε το καλοκαίρι.
Πριν από μερικά χρόνια το διπλό στο ΓΣΠ δεν θα αποτελούσε είδηση αλλά η φτωχή πορεία του φοίνικα τα προηγούμενα έτη κάνει την νίκη πολύ ιδιαίτερη για το οικοδόμημα της.
Τώρα είναι και πάλι εδώ, αποδεικνύοντας σε όλους ότι έγινε ένα ακόμα βήμα μπροστά και ότι η ομάδα “χτίζεται” πλέον σωστά. Τα πρώτα μπράβο πάνε στον πρόεδρο όπου το είπε από τις πρώτες του δηλώσεις όταν και ανάλαβε το ιστορικό σωματείο. Η Ανόρθωση πρέπει να αλλάξει και για να το πετύχουμε χρειαζόμαστε ποδοσφαιριστές αντάξιους, του επιπέδου της.
Σίγουρα η νίκη επί του ΑΠΟΕΛ δεν είναι παραπάνω από ένα τρίποντο και για να έχει αξία θα πρέπει να συνοδευτεί με περισσότερες επιτυχίες στο μέλλον και φυσικά με εκπλήρωση των στόχων (αυτοί ίσως αναθεωρηθούν αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να το επιβάλλουν οι ποδοσφαιριστές με την απόδοση τους).
