Για ακόμη μια φορά η ΑΕΛ εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο με δύο πρόσωπα, λες και παίζουν δύο διαφορετικές ομάδες σε κάθε ημίχρονο.
Στο πρώτο ημίχρονο οι γαλαζοκίτρινοι δεν έβρισκαν τον τρόπο να απειλήσουν την εστία του Βάλε και θύμισαν σε μεγάλο βαθμό εμφάνιση… ΑΕΚ Αρένα προ μερικών ημερών.
Κάτι που έφερε ως αποτέλεσμα την ομάδα της Λεμεσού να βρίσκεται πίσω στο σκορ και το παιχνίδι να μοιάζει χαμένο. Στην επανάληψη όμως, χωρίς καμία αλλαγή στη σύνθεση της η ΑΕΛ έμοιαζε εντελώς διαφορετική ομάδα.
Επιθετική, απαιτητική που είχε τον έλεγχο του αγώνα και απειλούσε συχνά πυκνά την εστία του Απόλλωνα. Κατάφερε να φέρει το παιχνίδι στα ίσα νωρίς στην αρχή της επανάληψης και είχε αρκετές ευκαιρίες για να γυρίσει εντελώς το παιχνίδι.
Αν σε πολλές περιπτώσεις Αλνταΐρ και Σασσί ήταν πιο συγκεντρωμένοι τότε η ΑΕΛ ίσως θα “καθάριζε” το παιχνίδι πιο νωρίς. Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι η ΑΕΛ μπορούσε να φύγει νικήτρια από το Λεμεσιανό ντέρμπι όμως ο Μικέλ Αρουαμπαρένα δεν εκτέλεσε σωστά το πέναλτι και έτσι το ντέρμπι της πόλης τελείωσε 1-1.
Ο Μπρούνο Μπαλταζάρ ενόψει της συνέχειας πρέπει να βελτιώσει αρκετά πράγματα και κυρίως να βρει τον τρόπο η ομάδα του να είναι απαιτητική από κάθε παιχνίδι σε κάθε ημίχρονο όχι μόνο στην επανάληψη όπως έγινε με ΑΕΚ και Απόλλωνα.
Η ΑΕΛ αυτή τη στιγμή παρουσιάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα και ασφαλώς άπαντες στην ομάδα προτιμούν αυτό του… 2ου ημιχρόνου!
Εύη Χριστοδούλου
