Ένας καταπληκτικός Ράικονεν κέρδισε στις ΗΠΑ

Μόνο εσύ: Ο Κίμι Ράικονεν- χάρη και στην εκπληκτική, σήμερα, στρατηγική της Φεράρι- πήρε τεράστια νίκη στο Όστιν, κερδίζοντας μετά από 113 ολόκληρους αγώνες! Δεύτερος ο εκπληκτικός Φερστάπεν, τρίτος ο Χάμιλτον που δεν πήρε πρωτάθλημα από σήμερα.

έντε και μισό ολόκληρα χρόνια. Από την Αυστρία το 2013. Εκατόν δεκατρείς (και αριθμητικώς προς αποφυγή παρεξηγήσεων: 113) αγώνες μακριά από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου- σε μερικούς εξ αυτών, βέβαια, με την… αρωγή της Φεράρι.

Όμως, πλέον, ο Κίμι Ράικονεν επέστρεψε εκεί που ανήκει: ο Φινλανδός της Σκουντερία σ’ έναν από τους τελευταίους αγώνες του με την ιταλική ομάδα οδήγησε στο όριο όπως, ίσως, μόνο αυτός ξέρει και πήρε παλικαρίσια νίκη, αναβάλλοντας την στέψη του Χάμιλτον.

Πίσω από τον εκπληκτικό Φινλναδό τερμάτισε, αν και εκκινούσε από τη 18^ηθέση,  η ασύλληπτη οδηγάρα που ακούει στο όνομα «Μαξ Φερστάπεν», με τον Λιούις να συμπληρώνει το βάθρο.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:

Σβήνουν τα κόκκινα φώτα, «απογειώνεται» ο Κίμι

Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα στο Όστιν ο Ράικονεν πετάχτηκε μπροστά και με παλικαρίσιο τρόπο «άρπαξε» την πρώτη θέση από τον poleman Χάμιλτον, κάνοντας αυτό που ήθελε η Φεράρι.

Ο Φέτελ, μάλιστα, φάνηκε να ξεκινάει με το σωστό πόδι τον αγώνα προσπερνώντας τον Ρικιάρντο κι ανεβαίνοντας άμεσα 4^ος, όμως μετά έκανε ακόμα ένα (έστω κι εν μέρει) λάθος: στη μονομαχία του με τον επίμονο Αυστραλό ακούμπησαν τα μονοθέσιά τους, έκανε τετ α κε και έπεσε πάρα πολύ πίσω, ξεκινώντας ακόμα ένα… μαραθώνιο για να κερδίσει θέσεις.

Ο Μπότας παρέμεινε χωρίς να ενοχλεί κανέναν και χωρίς να ενοχλείται από κανέναν στην 3^η θέση, την στιγμή που ο «δαιμονισμένος» Μαξ Φερστάπεν συνέχιζε να πετάει φωτιές και είχε σκαρφαλώσει ήδη μετά τους πρώτους 5 γύρους στην 6^η θέση (από 18^ος που εκκινούσε).

Η ατυχία χτύπησε εκ νέου τον αγαπημένο της «μαθητή», τον Ντάνιελ Ρικιάρντο στον 9^ο γύρο, με την Ρεντ Μπουλ του να παραδίδει πνεύμα γι’ ακόμα μία φορά και το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας να «μπαίνει» στην πίστα.

Εκεί, λοιπόν, η Μερσέντες αποφάσισε να πάρει το ρίσκο…

Η απόφαση της πρωταθλήτριας

Με το εικονικό Α.Α. στην πίστα και τις διαφορές «παγιωμένες», η Μερσέντες πήρε την απόφαση να τραβήξει μέσα στον Χάμιλτον μέσα στον 12^ο γύρο, προκειμένου να του βάλει την soft γόμα.

Η Φεράρι αποφάσισε να μην ακολουθήσει κι αυτή το ρίσκο και άφησε έξω τον πρωτοπόρο Ράικονεν, την στιγμή που ο Φέτελ «πετούσε» κι από 14^ος είχε ανέβει 5^ος(χάρη και στην εγκατάλειψη του Ρικιάρντο).

Ο Λιούις μπήκε και βγήκε 4 δεύτερα πίσω από τον Κίμι, «πιάνοντάς» τον μέσα σε 4 μόλις γύρους. Εκεί, όμως, η κλάση του Φινλναδού κράτησε πίσω του για 3 περάσματα τον Βρετανό, φθείροντας αρκετά τα ελαστικά του.

Ο Ράικονεν μπήκε τελικά στον 22^ο γύρο, με τον Μπότας ν’ ακολουθεί στον 24^ο και τον Φέτελ να μπαίνει στον 27^ο- βάζοντας άπαντες την soft γόμα. Ο μοναδικός που έκανε άλλη επιλογή ήταν ο Μαξ Φερστάπεν, που έβαλε την super soft και ήταν σταθερά στο 2-3.

Το μεγάλο ερώτημα σ’ εκείνο το σημείο ήταν ένα: θα έκανε άλλο πιτ ο Χάμιλτον ή όχι;

Με τη «δύναμη» του… blistering

Η φθορά στη soft γόμα του Λιουις άρχισε να βγάζει μηχανοκίνητο μάτι από τον 33^ογύρο και μετά, με τον Βρετανό ν’ αναγκάζεται να μπει στο box του στον 38^ο γύρο και να βάλει εκ νέου την soft.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής βγήκε 4^ος πίσω από τον Μπότας, τον οποίο πέρασε, φυσικά, με συνοπτικές διαδικασίες και πήγε 3^ος, πίσω από Ράικονεν και Φερστάπεν.

Ο Φέτελ, την ίδια στιγμή, φιγούραρε στην 5^η θέση και πίεζε τον Βάλτερι προκειμένου να τον περάσει. Ο Χούλκενμπεγκ μ’ έναν «αθόρυβο» αγώνα ήταν ο best of the rest και ήταν 6^ος, με τους Σάινθ και Οκόν ν’ ακολουθούν.

Και ο- άκρως ενδιαφέρων- αγώνας είχε πάρει ήδη φωτιά…